Члены белорусского культурно-просветительского общества «Уздым» 15 февраля по традиции отметили белорусский народный праздник Грамницы (Сретение Господне).
Грамницы – день встречи зимы с летом, праздник очищения с помощью огня. Его примечательность – особенный чин освящения грамничных свечей.
Участники театральной студии «Чароўны куфэрак» (режиссер Людмила Синякова) наглядно показали, как наши предки праздновали Грамницы. Здесь все присутствующие с зажженными свечами один за одним обходили помещение, чтобы в него на протяжении года не навещалась злая сила. Были озвучены народные приметы и белорусские поговорки, свойственные этому дню. Делились воспоминаниями, как кто запомнил из детства этот праздник. Станислав Володько прочел свое стихотворение.
НА ГРАМНІЦЫ
1.
Пасярод зімы-зіміцы
Сёння зноў у нас Грамніцы.
І пачуўся мілагучны
Звон з нябеснае званіцы.
Ад дзядоў вядома – гэта
Стрэчанне зімы і лета.
Ў гэты дзень ва ўсмешцы сонца
Бачым добрую прыкмету.
Час настаў нам пастарацца
Да вясны падрыхтавацца,
Каб пасля была больш спраўнай,
Не такою цяжкай праца.
2.
Грамніцы вялікае маюць значэнне, –
Мы рады святочнаму гэтаму дню, –
Закладзены сімвал у ім ачышчэння
Ад злога ўсяго з дапамогай агню.
Таму, як заўсёды, у дзень гэты з мамай
Мы свечку прынеслі ў касцёл асвяціць.
Грамнічная свечка святую моц мае
І з ёй нам надзейна ісці па жыцці.
Яна абярэгам жылля чалавека
Ад грознай маланкі часінай ліхой.
Як нашы набожныя продкі спрадвеку
Адпуджваем розную нечысць мы ёй.
А некалі з ёю і роды прымалі,
І гожа спраўлялі вясельны абрад,
І з ёю праводзілі ў дальнюю далеч,
З якой аніхто не вяртаўся назад.
Грамнічная свечка ў нас зроблена з воску,
Які нашы пчолы далі нам у дар.
І так адбылося па міласці Боскай,
Што я ўжо умелы стаў пчол гаспадар.
І зараз праз часу лясы і пагоркі
Лягчэй з ёю добрыя справы вяршыць.
Грамнічнаю свечкай гарыць мая зорка,
Грамнічная свечка гарыць у душы…
 |
 |
 |